Teatr Letni

Zapisz
Zapisano

1891 - dziś

52°52'51.373" N
18°47'22.39" E

Teatr (1890-1891) zaprojektował Adolf Schimmelphennig. Jest to jedna z nielicznych tego typu budowli w Europie. Prace murarskie wykonał Gustaw Kusel, a ciesielskie Henryki Elgiert. Wnętrze składało się z obszernej murowanej sceny, miejsca dla orkiestry i wysokiej drewnianej widowni, z lożami po bokach. Nad salą rozpościerał się dach z otwartą więźbą, co w znaczny sposób zwiększało przestrzeń wnętrza.

Krzesła zostały nabyte z dawnej widowni Teatru Wielkiego w Warszawie. Początkowo obiekt posiadał 240 miejsc siedzących i 6 lóż. Z czasem dobudowano dwie loże i balkon. Dokupiono też dwa wagony nowych dekoracji. Ciechociński teatr spełniał wszystkie wymagania, jakie można przedstawić tego typu obiektowi. Zastosowano zabezpieczenia przeciwpożarowe, oświetlenie naftowe wraz z wentylacją, która niwelowała przykre skutki przebywania w pomieszczeniu z dymiącymi lampami, przewidzianą na około 300 osób widownię.

Prace budowlane rozpoczęły się w 1890 roku, a już 5 lipca 1891 roku odbyło się pierwsze przedstawienie. Aktorzy zespołu Sarnowskiego wystawili sztukę „Wicek i Wacek” Zygmunta Przybylskiego.

W ciągu swojej historii teatr przyciągał znanych artystów scen polskich. Na scenie królowała głównie lekka muza. Wystawiano tu operetki i komedie, ale można było również obejrzeć „Wesele" S. Wyspiańskiego, sztuki H. Ibsena i A. Strindberga. Przed 1939 r. występowali tu w sezonie letnim tacy znakomici artyści jak Stanisława Wysocka, Karol Adwentowicz, Stefan Jaracz, Juliusz Osterwa czy Kazimierz Junosza-Stępowski. Gościł tu także kabaret „Qui pro quo” z Mirą Zimińską-Sygietyńską i Eugeniuszem Bodo. Śpiewał Mieczysław Fogg z chórem Dana. Latem zawsze tętniło tu życie kulturalne. Także i mieszkańcy Ciechocinka przygotowywali przedstawienia teatralne, co było zasługą między innymi Stanisława Serafina, współzałożyciela Towarzystwa Dramatyczno- Śpiewaczego „Lira”.

Po długiej przerwie, która trwała od 1974 roku prawie ćwierć wieku, bowiem nie było pieniędzy na remont, teatr oddano ponownie do użytku w 1998 r. Dzięki staraniom władz miasta nadal służy wielbicielom teatru, muzyki, opery i operetki. Odbywają się tu koncerty, akademie, przedstawienia teatralne oraz Ogólnopolski Festiwal Teatralny.

Na placu przed głównym wejściem funkcjonowała niegdyś fontanna „Jaś i Małgosia”, przeniesiona do parku Zdrojowego. Obecnie w tym miejscu jest klomb kwiatowy, a w 2013 r. stanął tu pomnik Jerzego Waldorffa z jamnikiem Puzonem, inicjatora zbiórki środków finansowych na remont zabytkowego teatru.

Powiązane