Pensjonat "Zachęta"
Zapisz
Zapisano
1860 - dziś
52°52'49.276" N
18°47'49.079" E
18°47'49.079" E
Pensjonat „Zachęta” można nazwać „domem zasłużonych kobiet”.
Jest to jeden z najstarszych murowanych obiektów uzdrowiskowych (został przebudowany - nie ma dawnej wieży). Wybudowany z czerwonej cegły w latach 60. XIX w. przez Józefę z Rutkowskich Sierakowską, właścicielkę dóbr Chełmica w powiecie lipnowskim. Utworzyła ona fundację, z której dochód był przeznaczony na szpital św. Tadeusza w Ciechocinku.
Na frontonie wmurowana jest tablica pamiątkowa. Zarząd szpitala był zobowiązany zamawiać 8 nabożeństw żałobnych za spokój duszy jej męża, syna i jej samej oraz zmarłych z rodziny Rutkowskich w rocznice ich śmierci. Od 1903 r. przez wiele lat mieścił się tutaj pensjonat Heleny Prawdzic Kuczalskiej (1854-1927) - działaczki społecznej, pisarki, pionierki wychowania fizycznego kobiet w Polsce. Będąc na studiach w Paryżu, zainteresowała się modną wówczas gimnastyką Linga. Trzykrotnie przebywała w Szwecji, by pogłębić swoje umiejętności w zakresie gimnastyki leczniczej. W 1892 r. otworzyła w Warszawie pierwszy w kraju Zakład Gimnastyki Szwedzkiej, Leczniczej, Zdrowotnej i Masażu dla Kobiet i Dzieci. Prowadziła również szkołę, która kształciła nauczycielki i nauczycieli wychowania fizycznego. Władze carskie pozwoliły na jej otwarcie po wielu latach starań w 1906 r. Wspomniany zakład od 20 maja funkcjonował w Ciechocinku, a przy nim Szkoła Nauczycielska Gimnastyki i Masażu, która wydawała urzędowe świadectwa. Istniała więc możliwość zdobycia - jakże pożądanych w uzdrowisku – umiejętności. Kuczalska organizowała dla chorych dzieci ćwiczenia gimnastyki leczniczej, a dla zdrowych - różne gry i zabawy. Angażowała się w życie społeczne Ciechocinka. Była członkiem Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka. Założyła Towarzystwo Popierania Rozwoju Fizycznego Kobiet i Dzieci. Była inicjatorką Warszawskiego Klubu Wioślarek oraz żeńskiego gniazda „Sokoła” - Towarzystwa Gimnastycznego „Grażyna”. Pisała i tłumaczyła artykuły z dziedziny wychowania fizycznego kobiet.
Od 1923 r. w „Zachęcie” mieściła się Komisja Zdrojowa, a po wojnie Sanatorium Młodzieżowe (w latach 1956-1976) założone z inicjatywy Instytutu Reumatologii w Warszawie, do którego na konsultacje przyjeżdżała prof. Eleonora Reicher. Placówką kierowała dr Anna Iwanowska. Potem był tu Szpital Uzdrowiskowy nr 4 im. Janka Krasickiego. Długoletnim dyrektorem założonego dla chorej młodzieży II Liceum Ogólnokształcącego im. J. Krasickiego była Wiesława Wolfowa – wybitny pedagog, dama Orderu Uśmiechu, honorowa obywatelka Ciechocinka.